Eskiden senin anlaşılmazlığını ulaşılamaz bir cazibe sanardım...ve hatta bu anlaşılmazlığını, ruh derinliğinden ileri gelen hikmetli bir şey zannederdim.. oysa bu daha ziyade son derece sığ ve düz bir insan olmandan kaynaklanıyormuş. Sürekli maskelerin ardına ve gölgelere sığınma isteğinde bundan. Görse ve anlayabilse seni insanlar, hiçbir albenin olmadığını fark eder diye sürekli kaçıp kaçıp saklanıyorsun. Bu kaçmalardan olsa gerek sen bile kendini yeterince tanımıyorsun bence. Birçok şeyi neden bozup kırdığını şimdi bile sorsak bilmiyorsundur. İnsan bunca konuşup anlatmaya çalıştıktan sonra fark ediyor ki; ses de yaralanıyor yankısız kalınca, susmak en iyisi..