Üşüyorum
Hava olduğundan daha soğuk
Başıma yuvalanmış
Bir çift kumru
Gözlerime dalar olmuş
Martın birinde
Her halinde eline dolamış
Dünü yarını ve bulabildiğini
Sımsıkı sarılmış tebessümüne
Saçlarını okşarken rüzgarın
Biraz suskun kalmış hisleri
Hatta sessiz sayılırmış da
Gecenin birileri
Kopup giden bir uçurtma
Daha
Tekrarına boyamış aynılığı ipinden
Cevabı bulutlarda saklı
Minik bir tepeye boyanmış yaşam
Renkler
Siyaha ve beyaza kalkışır olmuş
Hayat kaybolmuş
Düşlerinin
Ve
Gülüşlerinin
İçinde
Sarı bir çit
Beyaz bir kovuğa dönüşmüş
Güldükçe
Nefesleri hızlanmış
Ellerini ovuşturuyor gecenin
Karanlığı biraz daha eskitirken
Çok sonraları şimdi diye andığı geçmişi anımsamış
Hatta
Dahasını aramış yaşarken zamanı ve elindekileri
Kaybolmuş bir kalabalığın içinde
Lastikli cüzdanına basmış
Tüm parası
Basamak basamak yükseltmiş onu
Acı bir an daha yok olmuş
Ruhunda her sesi duyamayacağını anlamış
Farkındaymış biraz da
Ve biraz daha
Damlalar çiğ haline gelmiş yaprakların ucunda
Bir martın solması nisanın doldurması
Ellerini soğuğa dayamış çıkarttığı demir
Bir yuvarlağın arasından takla atarmış
Hatta teneke tehdidi gözlerinden akmış
Şeritler film halinde ruloya sarılmış
Tebessümleri her halinden anlaşılmış
Bir hayali gerçekleştirmek umuduyla
Çanaklarına birer çift endişe bırakmış
Hayat yerini almış bu anımsanan bizliğin
Ve yaşatır olmuş aynılığa sarılmış hissizliği
İzine düştüğü her saniye bir tekrara kavuşmuş
Martın sonlarında yeniden açan baharla buluşmuş
Kokuşmuş dizeler ağır gelmiş bohçasına
Bakamaz olmuş karın tokluğu sofrasına
Sonrasında bir hikaye tutturmuş dilleri
Mutlu olmayı ararken kanıt bulduğu delilleri
Çoğundan az ve birazdan sonrası gibi
Sanki artık zarfını niteleyen zamanın dolması gibi
Hissizliğin nefeslerine dolması gibi
Düşüncelerinin pervaneyle bir olması gibi
Vefayı bırakma korkusu eline almış kuklayı
Hava daha da soğumuş
Rüzgar eklenmiş hatta
Tabii uğultuları da
Her çamı
Ve
Bir canı
Ve
Bir camı
Daha sessizce izlemiş
Kaybettiğini hissetmiş
Bu
Belkisinin izleriymiş
