Kar kapladı Palandökeni, hasretinden üşüyorum.

İki şehrin yarası var yüreğimde, sensizlikten çürüyorum. 

Yürüyorum, Mecnun misali cehennemine yürüyorum.

Bu çıkmaz sokaklar, bu kızgın çöller, neyin oluyor senin?


Har kapladı yüreğimi, hicranından yanıyorum. 

Bu yarayı sen açtın diye, durmadan kanıyorum. 

Tanıyorum, Ben bu küllenmiş Keremi tanıyorum. 

Bu alevler, bu yangınlar, neyin oluyor senin?


Lav kapladı sanki bedenimi, hüznünden sızıyorum. 

Gam senden olunca güzel, güzelliğine yazıyorum. 

Kazıyorum ferhat gibi ellerimle mezarımı kazıyorum. 

Bu taş duvarlar, bu ulu dağlar, neyin oluyor senin? 


Yâr hayâli kapladı çehremi, özleminden taşıyorum.

Seni son bir kez daha görme umuduyla yaşıyorum.

Aşıyorum, Sümmani namına bu yolları aşıyorum. 

Bu düş, bu yollar, bu dertli saz neyin oluyor senin? 


Aşk kapladı içerimi, karanlıklara hapsoluyorum.  

Gidişine acı sözcükler seçtim yetmedi, kahroluyorum. 

Yitiyorum Aşık Garip benzeri binbir gecede yitiyorum . 

Bu zifir, bu zindan, bu acı hikayeler neyin oluyor senin?