Ömrümün ỵorgun Irmağı,
Mavi gökten getirdim sana sesimi.
Rüyalarımın daimi konuğu,
Ümitlerimle taşıdım nefesini
Mazide bir esrardı kokunun rüzgarı,
Ümit tükendiğinde karanlığın ardından esen
Nedensiz gel ve yarat yeniden.
Suretin,kokun ve dokun,
Ellerimin arasından ruhumu doldur
Ben senin ırmağında boğdum benliğimi
Ellerimi tut ve umudumu aydınlat.
Ben ruhum ve tenim
inan ve dirilt sevgilim
