Gözleri uykulu bir sabah
Bir sallantı, bir zelzele
Adına deprem denilen.
Enkazın altındayım, üstümde beton yığınları.
Bir ses yükseliyor "kimse var mı?"
Gözlerimin önünde cesetler.
Bakmaya cesaretim yok.
Sen hiç kefensiz yattın mı?
Mezarında adının yerine sayılar yazıldı mı hiç.
Ey göz kapatıncaya kadar geçen zaman,
Unutturacak mısın bunu da bize...
