Gecenin gündüze çaldığı vakit
Bir zelzele aldı hayatımı benden
Gökyüzü kararmışda peşinden koştu üstelik
mavi bir ışıltı da şahit
Altında kaldığı toprakta yatıyor binlerce beden
Ezildi bu bedenim sonra dondu ayazında
Yardım istiyor nicesi çığlıklar atıyor hem de yamacımda
Kimse mi gelmiyor yanıma soluyor hayatım molozların altında
Ölüyor gözlerim donuyor bedenim
Sesim de kalmadı soluğumda
Uykunun en tatlı anıydı oysa ki kaderin gözleri kapalı
Kefenim düğüm düğüm olmuş kimse kimseye olmuyor artık oralı
Birilerinin nefsi sönmedi
Gözleri görmek istemedi olanı
Nice bedenin nefesi söndü hayalleri öldü
Molozlara karıştı son damla kanı
