Sarsıntı neydi?
Korku neydi?
Bekleyiş neydi?
Umut neydi?
O gece öğrendim, zifiri karanlıktı dünya o gün.
Çocuğun, gencin, yaşlının duyguları o gün aynıydı…
Yaralılardı hem yürekten hem de bedenen,
Çaresiz bekleyişler, sulu gözler yaktı içimizi.
İnanç neydi?
Ahlak neydi?
Sevgi neydi?
Destek neydi?
Bilinmeyen bir elin uzanmasaydı inanç, yetmedi!
Hayasız çabalar , yanlış sevgiler gördüm ben.
Apansız zamanda, fütursuz haller işittim.
Atılmak istenen adımlar, engellenen sızı gördüm!
Uykusuzluk neydi?
Kahramanlık neydi?
Sabır neydi?
Nefes neydi?
Bunları gördüm ben, hem insaf ederek hem de üzülerek.
Bir hayatı bırakıp bir hayat kazandırmaktı çaba.
Gidemediğin yerde kalamadığın zaman başlıyor sabır.
Bir bağın yaşama tutunmasıydı nefes…
