İçinde yaşadığım bir kara kış.

Onu da çok görüp almayın benden.

Sensiz dönen bu dünyanın,

Solan çiçeklerimin,

Yokluğunun yarattığı cehennemin,

Tam ortasındayım!

Bu benim hikayem

Benim zemherim.

Yalnızım, yürüyorum,

Sokaklar karanlık,

Sokak lambaları patlamış.

Sevgisizlikten sokaklarda

Titreyerek üşüyen aç köpekler,

Kanatları donmuş üşümüş kuşlar,

Çöp yemeklerini karıştıran kediler gibi.

Kimsesizim, soğukta sokaktayım.

Yalnızım, düşünüyorum

Saatin akrebi ile yelkovanının

Aynı ahenkle kavga edişlerini dinliyor,

Masanın üzerindeki çürümüş elmaları izliyor,

Biraz gözyaşı döküyor,

Yakıp kül ettiğim hayatıma bakıyorum.

Hayat bu...

Hayat yarım, hayat acı bir kördüğüm.