neden bana ışığı gösterdin ey rab
neden sevildim huzurlu uyudum
neden boşluğumu unuttum bir zaman
…
ne yapacağımı göster
razıyım
i.
ben ismet
aç gezdim çok
yalnız yürüdüm
bir liman şehrinden diğerine geçerken
demirsiz yollardan kadranı salık bir saatte
bıraktım his sandığım ne varsa
ol vakit durdu analog kalp kapakçığım
ben ismet
sevilmeye alerjim var sanırım
kırılsın yağmuru aşk sanan kim varsa
bir kere kemiklerime dek üşümüştüm
evsizlere pay edilmişti isyan hakkı
metro girişlerinde uykuya değiştiler sonra
ben ismet
üç gece gözlerimi tuttum
sonra biri elimden tuttu
ii.
sydhavn’da hırsızlar poker oynuyor
masada dan portekiz ve fransız
masada vatansız bir tek biz varız
sen ve ben julia
sen beyaz bayrak çekmiş bir italyan kızı
benimse istimlak edilmiş her karışım
ben yalan söylemem
hele türkçe değilse hiç
korkunç güneşler doğuyor
sabah sandığım bir saatte
iki kişilik intihar etme isteği
bu şekilde yalnız yaşamış biz
rabbe birlikte hesap sorabiliriz
iii.
ey rab
ben ismet
bilirsin beni değil mi
bana ışığı göstermiştin
en içimi yağmurla yıkamıştın
kemiklerime dek üşümüştüm
ben işte o ışığı kaybettim
sallanan bir masada
ve bilmenin kahrı
çok acıtıyor
canımı
ey rab
ben ismet
iyi biriyim sanırım
zeytin yemek istiyorum
