sessiz bir girdap başlar parmak ucunda

asma ağaçlarının arasında yankılanan bir sessizlik 

akan sularda yıkasan da sözlerini, değişmez

içine oturmuş bir dev, ateşe atar kalbini


kendi gölgesidir onunla oynayan

suyu kirli, adımları görünmez 

kelimeleri sükuna ermeyi bekler

oysa da içini, çıkamaz zifiri fanusundan