sessiz bir girdap başlar parmak ucunda
asma ağaçlarının arasında yankılanan bir sessizlik
akan sularda yıkasan da sözlerini, değişmez
içine oturmuş bir dev, ateşe atar kalbini
kendi gölgesidir onunla oynayan
suyu kirli, adımları görünmez
kelimeleri sükuna ermeyi bekler
oysa da içini, çıkamaz zifiri fanusundan