Pek çok şey, beraberinde sürükleniyor bir bakışımın

Belirsiz günler olmaz bana nasip

Olsa olsa sahipsiz güller

Ben sahipsiz bir adam olmak istemem

Bir de zincirlerden nefret ederim

-dim

Kaçırılalı bisikletim kapının önünden

İlk isyanımı aileme, bastırınca hırsızlar

Benim manifesto yarım

Dünya görüşü yalan oldu

Ve bakışlarım her yere kayıp

Bir kadında kayboldu...

Eski bir adamdım, adamım

Annesine salmadan uyuyamayan keşkelerini

"Keşke ben şimdi, bambaşka bir evde doğup

Dönseydim dünya etrafında terse"

Zincirlerim yine elinde, tamam hep elinde olmalı o zincirler

izi değil! babama sövdürtme beni

Anne babama dövdürtme beni, çık karşısına. Sen evdesin

Ben okula gidiyorum, soruyorlar, sessiz kalmaktan nefret ediyorum

Anne, ağlamıyorum, ağlamam, kocaman adamım

Ben artık omzunda ağlamak istiyor, ve zincir kelimesinin yürürlükten kalkmasını istiyorum

Şımarık bir çocuk gibi değil, gayet aklı başında bir deli olarak.