Pek çok şey, beraberinde sürükleniyor bir bakışımın
Belirsiz günler olmaz bana nasip
Olsa olsa sahipsiz güller
Ben sahipsiz bir adam olmak istemem
Bir de zincirlerden nefret ederim
-dim
Kaçırılalı bisikletim kapının önünden
İlk isyanımı aileme, bastırınca hırsızlar
Benim manifesto yarım
Dünya görüşü yalan oldu
Ve bakışlarım her yere kayıp
Bir kadında kayboldu...
Eski bir adamdım, adamım
Annesine salmadan uyuyamayan keşkelerini
"Keşke ben şimdi, bambaşka bir evde doğup
Dönseydim dünya etrafında terse"
Zincirlerim yine elinde, tamam hep elinde olmalı o zincirler
izi değil! babama sövdürtme beni
Anne babama dövdürtme beni, çık karşısına. Sen evdesin
Ben okula gidiyorum, soruyorlar, sessiz kalmaktan nefret ediyorum
Anne, ağlamıyorum, ağlamam, kocaman adamım
Ben artık omzunda ağlamak istiyor, ve zincir kelimesinin yürürlükten kalkmasını istiyorum
Şımarık bir çocuk gibi değil, gayet aklı başında bir deli olarak.
Pollyanna
2022-03-24T23:34:26+03:00sevdiğim ve hissettiğim bir şiir oldu, kaleminize sağlık.