Yaram kanadı tuzladım

Kanım aktı yaldızladım

Harap ve bitapken göğsüm kafeste

Çaremi bir yarda aramadım

Zehir oldu oturduğum mesken

Sana doğrulup yakarmadım


Zafer mi, yenilgi mi şimdi ahım

Sahibim de katilim de aynı iken

Ayaklarım küskün, yolun diken

Şimdi sen söyle sende mi baharım

Soldum, kurudum, gülmez yüzüm

Sararmış sayfalar gibi tozlandı ömrüm


Tenim kavuşmaz tenine bir sabah

Elim sarmaz ellerini, kırık gönlüm

Bir kış günü beni andığın zaman

Unut adımı karlı gecede

Soğukta sensiz kor bana ölüm

Unutulmak da ölmek, zira aşksızlıktır ölüm