07.00
kısıyorum gözlerimi
ansızın yok olmakta bir rüya
kızgınlığı üzerinde
mavi dünyadan öte
üstüme yansıyan ışığın
sahip olduğu bulutlar
ardında gökyüzü
ve öylece sakin
kayıp gidiyor çehremden
kahve ve sigara eşliğinde
günaydın!
birden aklıma geliyor
birbiriyle çarpışan
-gök en uzak uğultusuyla dans ediyor kavuşmak istercesine,
13.00
kuma gömüyorum ayaklarımı
iyice korlaştığında kızgınlığın
belki yüzerim ben de sen gibi
biraz biraz
hissediyorum ıslağını
kavlayan bedenimin üstünde
gelirsen birazdan dinleniriz biraz
lakin bize bir gölge lazım
yoksa gözlerimi göremezsin
en kötüsü bu iletişimin
göz göze gelmeliyiz bence biraz
-ve deniz dediğin şey sadece gökyüzünün daha ıslağı,
19.00
dalgalar hızlanıyor
koyda tutmaya çalışıyor gibi
sanki güneşi
ve kol uzunluğu buna yetmiyor
batıyor güneş ellerinde
ellerim de suya düşmeye
mahkum bıraktığım bir taş gibi
mavi gelgit bulanıklaşıyor
uykulu ışıltı altında
ve sessizliğe boğuluyor dalgalar
gel, artık sadece sohbet edelim
-rüyaya dalıyor mavi dünya siyahı ve ertesi kavuşmayı umarak...
Koray Karaoğlu
2021-12-16T02:28:11+03:00güzel yorumlarınız için teşekkür ederim var olun.
Jean Valjean
2021-12-14T21:36:20+03:00Genel itibarıyla beğendim. Güzeldi, ellerinize sağlık.
Rana Sezgin
2021-12-14T21:27:48+03:00Bölümler kendi arasında da bütün olarak da çok hoştu. Sevdim bu şiiri. Kaleminize sağlık.🍀
Madam Bovary
2021-12-14T20:31:14+03:00Tatlı bir yaz gününü anımsattı bana kullandığınız kelimeler. Başlığı çok sevdim. kaleminize sağlıkk (: