Sana geldiğimde kapın aralıktı. Sanki bilerek aralık bırakmıştın, sanki benim çalmamı bekliyormuşsun gibiydi. Nezakettendir dedim gene de tıklatayım dedim kapını. Daha tıklatmadan hissetmişçesine açtın kapıyı. Duvarların çok dardı. Çok hızlıca üstüne geliyorlardı, otursaydım beni de sıkıştıracaktı o duvarlar; aldırış etmedim, oturdum. Tüm ilgi odağımı 'sen' yaptım. Çok sonra öğrendim ki sana bir dönüm noktası olmuşum...


En başından belliydi sana çok güvenecek, seni çok sevecek ve en çok sana inanacaktım. Hepsini yaptım. Sana sahip oldum, hayallerimdeki gibi. Gitmekten bahsettin bana. Bir kelime daha beni derinden yaralayamazdı inan. İnanmak da istemedim zaten ama sen gittin. Gelişigüzel bir sürü zamanımız olmuş; bazılarında kıymet bilmişiz, bazılarında şükür kavramını hiçe saymışız gibi yaşamışız seninle...

Keşke tekrar gelseler; ayrılık zor ayrılık...