Zihnim bir gecekondu
En büyük odasını acılarıma ayırdım
Oda dağınık, müsvedde kâğıtlar her yerde
Anılar bir köşeye çekilmiş, elinde kadeh,
Alay edercesine sırıtıyor
Korkularım dört duvara sinmiş, nereye baksam ordalar
İliklerime kadar titriyor bedenim
Kaçacak yer yok, kendime mahkûmum
Çığlıklar kopuyor boğazımdan
‘’Saklayın beni,’’ diyorum
‘’Beni benden saklayın,’’
Oda şimdi hiç olmadığı kadar sessiz
Yatağımın kenarına kıvrılıyorum
Acı artık beynimin içinde
Beni burada canlı bulamazlar
