yüzünde dikiş izi olan insan

insanlarla konuşurken gözlerinin içine değil de yüzündeki ize bakılarak konuşulmasına alışan insandır. o iz bir şekilde kapatılmaya çalışılır, kapatılamayınca barışılmaya çalışılır. bir türlü barışılamayınca alışılır. 'insanlar neden konuşurken gözüme ya da başka bir yere değil de sürekli o ize bakıyorlar, ben neden kimseyle göz göze gelemiyorum da, direkt o ize bakıyorlar' diye sinirlenen ...

Allah

Allah bizi niye yakiyor? Üç gun üç gece defterimize Allah yazma cezası versin.

Yeniden

Bir kez bıraktım kelimelerimi, sözlerimi geriye yaslandığımda devrildim engin derinliği uçurumdan ziyade minik dipsiz bir oyuktu benim için. Şimdi bu sözlerin önünde düşlerim...

Beşiktaşın maçı var

Beşiktaşın maçı var.

Sevdiğiniz işi mi yapıyorsunuz yoksa yaptığınız işi mi seviyorsunuz ?

Yapmadığım işi şimdiden sevmiyorum

Görünüş/ Görüş Karmaşası

Güneşin batışı diye gördüğüm şey aslında güneşin doğuşu olabilir mi?

Yoruldum

Bu aralar çok yoruldum hayattan. Sadece gözlerimi kapatmak istiyorum her şeye artık ama geceler bile aydınlık geçiyor bu ara. Bu his geçiyor mu?

bubisanat'ın kapanması :(

büyük bir hayal kırıklığı yarattı. Şimdi biz nereye yazar nereye çizeriz? Efendim 3 çocuğumla kapının önüne atılmış gibi hissediyorum.. Kabuğu kırılmış bir kaplumbağa gibi..

Sevebilmek seni

Sevebilmek seni, bir yağmur damlasında Sevebilmek seni, bir denizin dalgasında Sevebilmek seni, bir uçurum yamacında Sevebilmek seni, bir nehir kıyısında Sevebilmek seni, bir kalp atışında Ve sevebilmek seni; karanlığın en ücra köşesinde görebilmek gibi öylesine imkansız öylesine zor..

5 Kelimemiz ve 1 Öykümüz Var

Arkadaşlar merhaba. :) Bu başlık altına sadece 5 kelimeden oluşan öykülerinizi bekliyorum. Öykü sayısının bir sınırı olmadığı için istediğiniz kadar paylaşabilirsiniz ancak mümkün olduğunca her öyküyü farklı bir yorum olarak paylaşırsanız her öykü için ayrı ayrı değerlendirmeler yapılabilir. Bu etkinliğin "en berbat" 5 kelimelik birkaç öyküsünü buraya örnek olsun diye bırakıyorum. Şimdiden kale...

Kök

“Yokluğuna bir ağaç gibi kök saldım. Sana katıldım. Sende çoğaldım. Oysa sen bir başkasının kalbini ısıtırken yaptım tüm bunları…”

Kierkegaard"dan

Her yerde olan hiçbir yerdedir.

Zaman

Ne çok zaman kalmış ardından, ne çok sayfa çevrilmiş; isteksiz Ne çok yağmur yağmış, damlaları buğulu; topraktan uzak, histerik. Ne çok ben, sen kaybolmuş, yitmiş; ne çok zamanın ardından.

“BİR ŞEY YAPMALI, KURTARMALI EDEBİYATI”

Yaşamak nedir?

Yaşam, doğumdan ölüme değin geçen süreç.. Peki bu süreci tamamlayan herkes yaşamış sayılır mı? Koşulsuz şartsız. Hiç mutluluk göz yaşı dökmeden, hiç savunmadan belki de gerçekleri ya da hiç kaybetmeden kendini, sevmeden, sevilmeden... Öylesine geçen süre yaşanmış bir yaşam mıdır? Nedir sizce yaşamak?

Ne okumalıyım?

Yoğun bir sınava çalışma süreci geçirdim. Bu süreçte özel zevklerime o kadar az vakit ayırdım ki. Bunlardan biri de okumak. 2 yıldır doğru dürüst kitap okumadım. Zoraki bitirdiğim kitapları da tekrar okuyacağım muhtemelen. Sınavın da bu kadar kendini yıpratmanın da bir yere varmadığını fark edince saldım ve akışına bıraktım ama okumayı unutmuşum sanki. Ya okuduğum kitaplar ağır geliyor ya da be...

TUHAF HİSLER SERİSİ 1

Neden bu kadar acı veriyor bu düşünceler, kafamın içinden öylece akıp gitmesini beklerken kalbime doğru inip bütün zihnimi vücudumu saran bir acıya dönüşüyor? Güzel duyguların, sevgin, aşkın karşılığında hep bir acının varlığının olması ne kadar da ironik. İyi olan şeyleri yaşarken sadece iyi şeyler hissedilmeli gibi geliyor. Ama hayır her zaman bir tarafından bir açıklık olması lazım. En güzel...

Gerçekten sevildiğinizi hissettiren anlar

Ilık bir akşam da bile ellerim üşümüş mü diye elleriyle yoklaması üşümüşse elleriyle ısıtmaya çalışması...

Sesini en sevdiğiniz enstrüman hangisi?

Buyurun yoruma.

AĞLAYAN ŞEHİR

Sabahı olmayan bir gecenin izleri taşıyan bulutlarla ağlıyordu şehir Eski acı bir hissin yaralarını dağlayan bir sessizliğe bürünmüştü Nice canların yanacağı bir sabaha ağlayan şehir Sakince veda ediyordu yıllarca ona gülenlere İntikam yemini etmiş bir savaşçı gibi Zaferini gözyaşlarıyla kutlayan ağlayan şehir...

Yalnızlığım

Nasıl adlandırılır bu ? Yalnızlığım: en yakın arkadaş, güvenilir sırdaş, beklenmedik misafir? Değil, yalnızlığım: Hakikatim… Bomboş sokakları yağmur damlaları şahitliğinde adımlarken elimden tutan yalnızlığımdı. Nicesinin gelip geçtiği şu tumturaklı dünyada her bir yaşımı devirdiğimde gövdemi kollarıyla saran yalnızlığımdı. Boynum eğik, sırtım bükük bir vaziyette huşu ile oturduğum rahatsız s...

Kelime

Bir bıçağın ve de bir merhemin yapamayacağını yapabilen; bilince ve ruha tesiriyeti yüksek, bazen de fuzuli havacıklardan ibaret ses dizgisi.

MASKELİ BALO

Ortalıkta görünen herkesin adı yabancı Herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda Tanımaz oldum yüzleri ve keşkelerle avunur oldum

Yaşanan acılar unutulabilir mi?

Herkese merhaba, İnsanlar yaşadığı acıları unutuyor mu, yoksa sadece alışıyor mu o acılara? Örnek verecek olursam canımı acıtan birini artık görmediğimde o acıyı hiç hatırlamıyorum, ama tekrar gördüğümde yaşadığım acı kaldığı yerden aynı yoğunlukta devam ediyor. Yani bizler unutmaya mı yoksa devam ettirmeye mi meyilliyiz çözemedim açıkçası.

Favori şiiriniz.

Turgut Uyar - Denge.

Yükleniyor...

İçeriğin sonu

Yüklenecek başka sayfa yok