Dönüyordu. Ev, gözümün önünde dönüyordu. Sırtımı duvara yasladım. Sağ elimle başımı, sonra boynumu ovaladım. İçeriden Kaan’ın sesi geliyordu. Bilgisayar oyun...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
Öykü: Delilik Saatleri
Dönüyordu. Ev, gözümün önünde dönüyordu. Sırtımı duvara yasladım. Sağ elimle başımı, sonra boynumu ovaladım. İçeriden Kaan’ın sesi geliyordu. Bilgisayar oyun...
Beni yolda düşürmüşler gibi
Kimse almamış ve öylece kalmışım
Hissettiklerim eskilere ait
Duruşum eğik, bakışlarım deli
Kim düşürdü de kaldım yerde bilmiy...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok