Sanki herkes, herkes kalabalığa karışıyor, ben tenha sokaklarda yalpalıyorum. Herkes yeni bir yol haritası seriyor masanın üstüne. Ben tekrar tekrar mazinin ...
Dert kervanıymışım ben.
Aşım keder, suyum yeismiş.
Daha yürümeyi bilmeden koşmak zorunda bırakılmış,
Örselenmiş, hırpalanmış.
Hasmımdan gelecek bir kurşu...
Böyle Allah’ın her günü
Ufka murad olur ışıklar
Böyle saf bir kızıl
Kınından damlayan bir ince,
Bir uzak keski
Ufka içilir, kan kalır
Paltolar sığınır...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
