ben ölmeden anla öldüğümü
devasa bir yükün altında eziliyorum
avuç içlerimi kesiyor dünya
çünkü ona ölümüne tutunuyorum
gücüm tükeniyor kollarım uyuş...
Ezelden didene mecnun hali ızdırabım var
Ol yarin izarında ruhi baki harabım var
Bezm-i elestte içmişem dû-çeşminden şarabı
Derdu mizansız cihanda bundan ...
tek başınalığın bir his sayılamayacak
kadar derimde olması
ve bu şehrin her adımda eksik bırakması
buna rağmen adımlarımdan başka yana bakamayışım
kendim...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok