Melisa Gürpınar, Yok gibi bir insan
tam ikibinbeşyüz gün oldu
ben susalı
ve içime akıtalı çığlığı
*
ne kısaldı geceler
ne günler aydınlandı
yok sandım kendimi binlerce kez
kapa...
İnci Taneleri
Konuştuğumuz yalan, sustugumuz hakikat.
Çöküş
Keşke kapasaydım gözlerimi ya da kaçsaydım,
Kör olsaydım da öylece yerimde kalsaydım.
Evet, normal değil ama iş işten geçti artık
Senin harabe dediklerin...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok