yüreği hüzünle dolduran hayat
güneşli bir nisan akşamında
her şey ölüp gidiyor ve
atıyla oynuyor komşunun çocuğu da
yaprakları kımıldatan rüzgar
öl...
binlerce ama binlerce yıldır yaşıyorum
bunu göklerden anlıyorum, kendimden anlıyorum biraz
insan, insan, insandan; ne iyi ne de kötü
kolumu sallıyorum y...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok