Zehra Yavaş

Yalnız ölmicem di mi
Böyle sessiz sessiz
Solup gitmicem di mi

Sokakta düşkün biri
Bir kuytuda bulunmuş
Ben kaybolmıcam di mi

Bahçede çiçek solmuş
...

Bir insan bir insana ancak bu kadar iyi gelebilirdi, dedim. Düşündüm, düşündükçe zihnimde canlandı ellerin, gözlerin, tenin... Gözlerimi kapattım işte oradas...

Bugün de aynı sabaha uyandım. Yalnızca benim üzerimde dönüp dolaşan kara bulutlarıma “günaydın” dedim. Kaşlarını çattılar. İyi niyetten mahrum kalan insanlar...