Mehmet

tanrı olsaydım seni yaratırken diğerlerine haksızlık ettiğimi bilirdim

mevsimler yorulmasın.

bize daha, çok bahar lazım.

öyle kara kışlar yaşadım ki içimde, onlarca bahar gelse ancak yaprak açar boğazım.

En yükseğe koy kokunu, ulaşamasın çocuklar. Küçüklükten başlamasın bir daha bulamayacakları şeylerle tanışmak.

ve rüzgarın üşütmediği bir akşamüstü, o malum gün batımında ikimiz olacağız. sen parmak uçlarında yürürken bu hayatı, ben eşsiz sanatını izliyor olacağım. be...

ne eksilen kandan muaf

ne yürüdüğüm yol farazi.

üstüme çullanan şu günler sıkıntısı yorucu oluyor bir hayli.

başa çıkmak mevzu değil, baştan sona inancımı...

köklü bir acı gibi içim

binlerce yıllık gelenek sahibi dışım

bu ışığın sönmemesi için

bu dağı sırtımda taşıyım

ben Süleyman'dan genç

kahireden yaşlıyım....

hiçbir çocuk vaktinden önce acı çekmemeli ve hiçbir acı çocuklukta gelmemeli. gücü yettiği kadar savaşsa ya insan. sınanmasak şu ateşin eteklerinde ..

sevgili doktor,

insan sadece nefes alarak yaşıyor sayılabilir mi gerçekten ?

beni bu uzaklar bitirdi.

bir türlü kendimi bir yere ait hissedememekten olduğum yeri el görüyorum.

benim yurdum, vatanım dediğim şeyin toprakla ilgisi yok....