MelankolSenfoni

son demlerinde gecenin.

yavrusundan koparılmış bir ananın hasretiyle

dalıp rüyanın en dibine,

varmak vuslatın en yalın haline.

gerçekle rüyayı ayırt etme...

Öyle bir dönem ki 

Her yerde sıralı felaket tellalları 

Neşe saçarak anlatırlar bütün kötü kavgaları

Arsızlıkta sınır tanımadan yankılanır nidaları 

Öyle...

karanlık gecem yıllardır, 

soğuk sevmem, çektik ceremesini aylardır.

sinem sıkışır bu ne soğuk bu ne rüzgardır,

gözlerimin yaşı içime akmış, rüzgar yem...

Gözümde fer kalmadı, göğsümde nefes,

Nasıl geldiyse öyle gitti bir heves.

Her gece boşlukta tanıdık bir ses;

Bulmadan yitip gideceğim burada.

Ne doğan be...