Dilek AL

Gülmeye açtır insanlar!

Delilik ve akıllılık arası dengeyi tutturmak için.

O kadar derdin, yıkılacak çatıların altında.

Gülmeye açtır insanlar!

Yaşamın k...

Gözden kaçırdığım bir gerçek var.

O da senin güzelliğindeki kusursuzluk.

Akışının verdiği huzur,

Varlığının sebepsiz yere güldürmesi.

Bir de içimde uyand...

Benden sana bir hediye idi 'tik tak'lar.

Umursamak ve umursamamak arasındaki ikilem idi gözlerine bakmak.

Göz bebeklerinde kaybolmak, evrenin sırrına erişm...

Umudun bekçisi, kara bulutlara teslim olurken

Şehir, bir şölene bırakır kendini.

Oluşan ahenge, tek tek teslim olur uyuyanlar.

Sesler kesildi, duyulmaz ol...

Gece vakti herkes öldüğünde

Rüzgâr canlanır aniden.

Bir selam çakar ölülerin üstüne.

Ağaçları sallar.

Usulca dolanır, gecenin ufkunda.

Ortalık aydınland...

Gecenin karanlığına büründüğü zaman bir şehir...

Rüzgârın eğlenceli ve huzurlu sesi,

Doğanın sözleri duyulur.

Bir şehir karanlığa büründüğünde;

Hem iyili...

Ben karanlıklardaydım.

Amaçsızca dolaşıp dururken,

Beklemediğim anda rastladım sana.

Ay gibiydin; sade ve duru.

Geçtiğin yerlerden hafifçe aydınlıklar sa...

Uçuyorum,

Uçsuz bucaksız gökyüzünde.

Uçuyorum,

Dağların ve denizlerin üzerinden.

Her yere yabancı, her yere misafir...

Bazen durup konaklıyorum,

Bazen ...

Ne kadar zavallı varlıklarız!

Güçlü durmak için kendi içinde duvarlar ören,

Özünde savunmasız, yalnızlıktan korkan,

Etrafındaki olaylara ses çıkarmayan,

...