Ve nihayet bir şiirin uzuvları sardı iç yarığımı
Gövdesiz ama halen iri bir gölgedir saçlarımda yolsuzluk kıyameti
Beni bağışla diyen o ses hani, bir yol d...
Solmaya yüz tutmuş bir gül yaprağının son kokusunda
Dervişin iz bulur değneğinin bilge karasında
Titreyen iki dudağımın arasında
İsmin gölgesiz bir cisim ...
Sinirsel heyulaların yarattığı görüşler, gibi
Yastık altı ayların görünüşlere kattığı gülüşler, gibi
Ve biraz da tren rayları gitmenin altını çift çizmez z...
Benden kalemimi alıp bir okyanusu yarmamı istemişler,
Issızlığın kalesinde lâl halimle anasız başıma yıllanmamı
Benden rehin olarak özgürlüğü istemişler de...
Travma,
diğer adıyla yarının sürprizini kaçıran yara.
Ayrılık değil bu
derininden örtmek renk tohumlarını.
-Neden hayatsızca uzun sürecek şeyler gözümd...
Dağıttıklarını toplamaya mecalsiz değilsin de
İlk yerlerini hatırlamıyormuşsun gibi bir akşamüstü
Güneş tepemden eksilirken hep şiir susadım
Yazmak, okuma...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok