Ömer Yılmaz

Aştım halkın karanlık itilişlerindeki burukluğu.

Kalktım ayağa neyim ben?

Sokakların en sıradanlaşmış az katlı kargılı evleri.

Çıkmazların garip arkadaşı....

Aradaki habersiz ayrıklığın duvar yazılarından akıtmak kadar yorulmamıştı

yakınlık.

Sokağın başında iken sonuna ulaşmış bir bedene nasıl anı katılır.

Bir ...

Havada rüzgar yok

sigaramın dumanı rutinde

biz de öyle

yalnızlığımızın rutininde

sürüyoruz atı

yelelerinden kapıp

kaçıyoruz zamandan

Kalkıyoruz olduğ...