Özlemin Kalemi

gün be gün büyürdü.

gözler, sözlere akar,

çağlardı ezcümle kalbin dilleri.

mevhumu yiter dünyanın

kent susar kaldırımlar izlerdi

heyhat!

ne sevdalar yu...

us'unuz koşar adım,

söylemler havada, belki dilsiz uşak.

uzunca, sonsuz bilinmeyenli

denklem mutluluk,

ha! bir o kadar kısa,

şu köşeyi dönüp gördüğün

u...

toprağı taze,

yeni gömülü umutlar

sökülen düğmeler elimde

delikli imiş ağrılar..

itlaf edilmiş

iğne kesiği yara

iflas yerinde,

imha hüküm kılın...