Bu şiirimi yazma eylemim bir "an" da olmuştu. Zihnim çekiç olmuştu sesime. Yazmadan önce şöyle diyordu Şükrü Erbaş: " Beni cam kırıklarıyla anımsasın insanla...
Sayfalarca yazdım seni virgülsüzsün sen
Bir noktaya kadar sürdürdüm kendimi
Heyecanım tutkum vazifemsin sen
Bir yara bir yarayla kapanır ve sen
Pamuk ya...
SEVGİLİ MASKEM
Akşam otobüs sabah otobüs ve bir de tren rayları şimdi
Bildiğim yollara çıksın bir beyaz mendilin dili
Sevgili maskem yine konuşacak şimdi ...
BİR KESE TÜTÜN
Nasıl da uzatmış köprüsünü
On beş adımlık yetimdir kendisi
Bir tahta yazısıyla bekler ötesini
Uzak tezgahlara koymuş üzüntüsünü
Başak ver...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
