Ateş

Kağıtları batırıyor acım yeni gecede.

Gökyüzü ışıklardan kirli ve sensiz bir manzara var karşımda.

Benden az, çoğu şeyden çok severdin bunu.

Her şeyi yolu...

Dışımı teğet, içimi dele dele geçti.

Sabrımı kemiren onca şey neden beni seçti?

Tembel dilimi aklımla karıştırdıklarında yandılar.

Oysa benim için hep yaş...

‌Seninki saçlarını taramak, kendimi içine attığım yangına bakarak.

‌Mevcut fakat sorunlu ise yok edilmesi zorunludur.

Aldığım bir dersi daha sandıkladım.

Başkaları...

Geçtiğim yolların adını bile bilmeyen.

En zor zamanlarımın şahidi olmayan.

Kendimden başka herkes yani.

Bir de hatırları var.

Kendileri çok...

Aklımdan hiç çıkmayanlar şimdi aklıma az düşer oldu.

Sürekli.

Çok kez.

Birkaç kez.

Hiç.

Farazi istek ama arzusuz bir yol.

Kaygı çok, omuzlar sancılı, baştan ayağa ağrılı.

Endişelerim kızdırır bu yangını.

Derman derde uzak komşu madem terk et ...

Gamzelerimi parçaladı yıldızlar.

Başımdan eksilene doyumsuz, bana karşı arsızlar.

Bir dünya var, içinde zamandan parçalar.

O da bir yere kadar.

Ömür de...

Ben zaten güzleri hiç sevmezdim.

Oysa ki senin en sevdiğin mevsimdi.

O seni bana bırakmadı da sen ona beni bıraktın.

Bugün değil belki ama muhakkak bir gü...

Elinde güçlü bir koz var zamanın.

Azaldı hayalin, tuzda yandı kafiyen.

Teklik iyidir aslen, olmalı mesafen.

Her şeyle değil ama nerdeyse herkesle.