Seda Nur Polat

olur da okursan mektubumu köşede bir yerde,

yakar mısın acı dolu satırlarımı,

saklar mısın kendinde,

bekler misin ömürlerce,

bakar mısın yine aynı gözle..

bir gün gelir de,

gelirsen,

kalmamışsa vakit,

tükenmişsek,

ne çare tüm sevgilere?

belki sadece sendin sen diye ağlayan,

sadece seni sensin diye özleyen.

çünkü başka biri yok senin senliğinde,

sen, senin tek varlığın çünkü.

güzelcene baktın mı kendine?

parlıyor mu gözlerin,

ilk hali gibi.

sabah güneş vurmuş sanki yüzüne,

gözlerin kahverengi.

bir ağaç misali, saçların.

bir ...

en çok yoranı da bu değil midir,

bir başka misafiridir 

gelip geçici dünyamın,

bir başkasıdır şimdi yaşam,

baktıran, bakakaldıran..

ağrıyor şimdi gözlerim bak,

uykusuzluktan değil.

belirsizliğin yorgunluğu var üzerimde,

tutamıyorum daha fazla,

bıraksam ne fayda.

yine bir hıçkırık tut...

hangi kalbe bırakayım kalbimi,

hangi kollara, gözlere, düşlere.

bir yoldan geçene mi,

düşlerden geçene mi.

belki bir kitapsevere,

belkiyse bir çiçeğe, ...

ben ne bir şair, ne de bir şiirdim.

üşürdüm yalnız sokaklarda,

korkunçtu yaşayışı insanlığın.

korkmuştu içimin çocuğu,

kovmuştu, içinin coşkusunu..

şiir yazarım, roman olur.

bir masal anlatırım, sonu gelmez, gelemez.

bir günbatımını anlatırım dertli satırlarımda,

bir de gündoğumları.

"bana kalansa ya...

bazen, duyduğu bir ses bile değiştirir

tüm hüzün çalan şarkıların rengini.

alır götürür mutluluk rüzgarlarına,

estirir deli gönlünü, doyasıya dek..