süleyman özçelik

"Küçük bahçemden açılan bir pencere
Ne kadar masum olabilir ki..."

Küçük bahçemden açılan bir pencere

Ne kadar masum olabilir ki

Küf kokan üzerinde seni içten içe yiyen

kurtçukların olduğu bir bir tahta parçasına kim elle...

Bazen öyle bir an gelir ki

Akrep can dostunu

Sema gözyaşlarını bırakır

Öyle bir an gelir ki bazen

Günün hiç doğmadığı

Lakin üstünden ışığı hiç eksilmeye...

Yakıp giderken bu gönlü bir Anka sanıyorsun

Oysa küllerimi savurdular nehre

Zaman yok sevgilim

Ölüm fermanımı imzalarken Azazel

Titremez elleri

Çoktan ö...

Düşünmek gelmiyor artık içimden

Şakaklarımdan akan

Hangi ademoğlunun umurunda

Günler aylar

Kayıp giderken ellerimden

Yine sen geliyorsun aklıma

Ne var ...

Sizlere sevgiyi sorsam

Bana Shakespeare'in sonelerinden alıntı yaparsınız

Oysaki iki çift göze bakıp hiç acizlik çekmemişsinizdir

Geniş vakitleri sunuyoru...

Ne kaldı geriye benden yahut unutulmuş çocukluğumdan

Dünyaya aşık bir beden kaldı geriye

Ruh desen şarap rengiydi biraz

Biraz diyorum çünkü hak etmemişken...

Ben ki zararlı bir kanser hücresiyim

Gün aşırı rüzgarı delen soğuk ile geldim

Boş vagonlarda tutsak olarak 

Yolcusu olmayan bir trende

Son durak yolcusuy...