Stenegildahl

geceden yoksun kalan günü sessizlik öylece sarıp sarmaladı. eskisi gibi olmayan birçok şeyin adı vardı değinilen. elbette yolumuzu aydınlatan sokak lambaları...

durmak veyahut öylece kalakalmak. durgun veyahut yorgun. öylesine yükselen bir coşkudan geriye kalan dinginlik. 

devam edebilmek veyahut bir adım daha atabi...

İyileşmek elbette ki varoluşun bir yansıması. Düşmek gibi... Birbiri sayesinde ayaklanıp birbiri olmadan ilerlemenin yıpratıcı gerçekliği... En çok yara almı...