Tuğba Demirbaş

Yıldızlar da ölür

Diye başladım

Şiir öykü ya da her neyse

Sınırlara uyamadı düştü

Denize dağa oraya buraya

Öldü

Ne kadar da kandırıkçı çıktı

Oysaki o ...

Hep düşerdi göklerden bu yıldızlar

Hep tutardım avuçlarımda

Ben her zaman bulutlarda yaşardım

Karanlığı yırtan gülüşünü görene dek

Ve atladım bulutlardan...

Geçmişim, topraksın ardımdaki cesede

Mani olma ay ışığıma, çek bulutlarını!

Beni telafi etmiyor hatalarım,

Hatalarımı telafi etsem de.

Geçmişim, aynasın ...

Yağ ve biraz boyayla

Buğdayı suda bir çocuğa benzeten

Renkler yaslandığında geri

Dişi boğazında bir köpek gibi bağıran bendim

Kaparoz aldım

Omuz verdim
...

Bedenim alışık bu duruma

Sessiz bir istila var ruhumda

Kendi sonumu ben hazırladım

Sonsuzluğa dağılır

Benden binlerce parça

Göreceksin 

Bu sefer elime geçirdiğimde

El değmemiş bir sıfattan bahsediyorum

Kabuğu yumuşak bir deniz kaplumbağasından

Güvencilere ve onların ağlarına i...

"... O anda başladı sana olan aşkım. Biliyorum, kadınlar sana, senin gibi hep el üstünde tutulan bir erkeğe bu cümleyi ne kadar da sık söylemişlerdir. Ama in...