vedat aydoğan

bazen geceye

gömersin kendini

gün ışır

hıçkırarak gidersin

bazen geceye

gizlersin kendini

ay ışır

gülerek beklersin

yıldızlar hece hece

korkular sarhoş gibi

geziyor duvarlarda

bir hüzün mültecisi

tek tek açılsa diyor

ah bir açılsa şimdi

sonsuza kazık çakan

şu vehim ...

yine yattınız

ve sessizlik bürüdü her yeri

sesiniz sözünüz çekildi kenara

gittiniz diye sönmedi ya ateşi aşkın

sündü yenilgiler kederler ferdaya

yetti f...

olma hırsından tekebbür

âlem içre kadrin yoktur

insan diye dolaşır da

kıyafetli camid çoktur

ben yağmur gibi yağsam sen güneş gibi açsan

ne güzel olurduk belki bir ebemkuşağı

kimi güneşe gider

kimi ateşe

birine deniz yârdır

birine ağyar

gün gelir

haşir olur

geçince yıllar

yanan güler elbet

yakan da ağlar

sevgiye inanmak, onu yaşamaktan daha kutsal

birinde en kötü sonuç ihtimali aldanmak iken

diğerinde en berbat akıbet ihtimali aldatmak

tekdüze yaşasaydık keşke hayatı

her eşyada bir acı kalmazdı o zaman

gülerdik sevginin sevincine tadına

ağlardık ölümün taarruzuna

severdik güneşi koşardı...

öyle derdi var ki

bazılarının

ölmek için can atar

bitsin diye

ne şen şakrak hâli

ne o pürmelâli

hatırlar

bir daha

ağlamak için

sevincine ortak et beni

gülümser hâllerimin hatırına

beline sarılan gecenin elleri 

nasırlaşmış yüzünü eskitmeden daha da

kabusu emziren ilişkiler bize

...