Yaşamak için çok geç, ölmek için erken bir sabah gibi bugün. Gündüzleri saklanamayan, geceleri gölgelere sığınan bir toz tanesiydi o. Sessizce her sabah beklerdi güzel bir yere savrularak konmayı ya da katledilmeyi. Gelin bugünün de içine edin, kalan son duygu kırıntılarını süpürün. Çünkü yorgunum.