Zoruma gider, ben kepenk indirip kendi dükkanımda karanlıkta otururken çarşının cıvıl cıvıl olacağını bilmek bana acı veriyor, bencilce bir görüş olsa da, benimle başlamamış bu dünyanın benimle bitmesini isterdim.
Bunun çarpıcılığı ve olağanlığının tokadını Joachim Trier'in aktarımıyla "Oslo, 31. August"u izledikten sonra bir kez daha ve iyice yemiştim.