Dolaptan yansıyan görüntüme ettiğim küfürler,
Ardından başlayan gece yarısı yürüyüşleri…
Hep sabahı zor etmelerden kaynaklı
Ertesi gün için başkalarına söz veremeyişlerim.
Sabahın köründe aniden uyanınca gelen pişmanlık
Sigara dumanından yanan gözlerle
Kafada çarp böl topla, bir bira belki
Veya bir makarna, bol soslu salçalı.
.
Hayatım böyle iyi aslında diyorum bazen,
Diye düşünüyorum içimden, geceleri yürürken
Karanlıkta keyfime diyecek yok
Günün gerçek saatlerinde hep bir tedirginlik
Hissettiğim;
Geride kalmışlık hissi, çıkışsızlık
İstediğim;
Amaca yönelik davranma gereksinimi
Az içtiğimden, belki biraz su
Bilemiyorum belki de bir gece uykusu.
.
Kusur toplumundayım ve en az onlar kadar kusurluyum
Yine de hatırı sayılır günahım bol.
Farklı olmak için onca uğraş verdikten sonra, sıradanlığı özlüyorum
Cehennem içimdeyken, başkalarına ihtiyacım yok
….
