Kararımı veriyorum
Yavaşça, acele etmeden
Varlığımın hükümsüzlüğü altında kırılıyor kalem
Görmüyorsunuz
Gömülüyorum derinden
Sesimi gürce çıkarsam alemler sağır olsa karşımda
Çarpıp gelmeden kof yankısı
Görün isterdim
Ne hüzünlü bir yüzüm
Şafaklarımda gece mavisi dalgınlıklarımın sırıttığını
Ve duyun yalınlığımı
Çarpmadan simamda
Karar veriyorum.
Eğer yaşamak buysa
Bir önemi yoksa ayak bastığım yerin
Ve düşen gölgelerimin
Bana da ölmeyi yazsın Tanrı.
Sessizce göçebilmek diyardan
Sizlere bırakmak sizleri
Görmeyin beni.
Ben bile gözlerimi kapadım aksime
Yanımdadır toprağım ve gübrem
Üzerimde tek bir çiçek istemem.
Sofralarınızda lakırdınız
-eksik olmasın
Eksilenleri görmesin uzvunuz.
Karar veriyorum ben
Yavaşça, acele etmeden.