Kararımı veriyorum

Yavaşça, acele etmeden 

Varlığımın hükümsüzlüğü altında kırılıyor kalem

Görmüyorsunuz

Gömülüyorum derinden 

Sesimi gürce çıkarsam alemler sağır olsa karşımda

Çarpıp gelmeden kof yankısı

Görün isterdim 

Ne hüzünlü bir yüzüm

Şafaklarımda gece mavisi dalgınlıklarımın sırıttığını

Ve duyun yalınlığımı

Çarpmadan simamda

Karar veriyorum.

Eğer yaşamak buysa 

Bir önemi yoksa ayak bastığım yerin

Ve düşen gölgelerimin

Bana da ölmeyi yazsın Tanrı. 


Sessizce göçebilmek diyardan

Sizlere bırakmak sizleri

Görmeyin beni. 

Ben bile gözlerimi kapadım aksime

Yanımdadır toprağım ve gübrem

Üzerimde tek bir çiçek istemem. 


Sofralarınızda lakırdınız

-eksik olmasın

Eksilenleri görmesin uzvunuz. 

Karar veriyorum ben

Yavaşça, acele etmeden.