Bir sonun, somutlaşarak ayaklanması
Ve ilk kez ben bir sonun avuçları içinde
İçime ateş sıçramışcasına
Yanarak dik durmaya çalıştım
1806
Kanatlarımı çıkartıp sırtımdan
Sonlu bir uçurumdan sonsuz kez aşağı savurmaya kalkıştım
Vedanın lirik yüzüyle ezdin yüzümü
Tepemde güneş
Tepemde nefret
Tepemde vıcık vıcık ter
Sol kaburgamdan yarattığın vedayla
Beni
Tüm eksenleri üşümek olan kuyunun dibine fırlattın
1806
Benzetmeler anlamsız artık
Çizilen cümleleri kaldırıyorum masadan
Üşüyen bir çift el bırakıyorum
Tık tık tık
Kulaklarımda paslı bir ayak sesi
seni son kez gördüğümü anlıyorum.
