Bileğine vuran güneşin

Aklıma yuvaladığı menekşeleri

Çıkarmam gerekti gölgemden

Çünkü bir gece

ucuzca yıpratıldığı toprağın

Telaşın asfaltlara yakamoz olduğu bir gece

Ve aşkın dağlara kuruntular getirdiği

Ancak bu kadar davetkâr olabilirdi

Bir ses duydum

Zülüflerin kursağında dolanan

Kaygılarına ihanet edercesine

Saklanıp binlerce yıl

Bütün sabahların başını okşayan

Bir ses

Ürkek kuşlardan hikayeler toplayan

Ve nefesimin düğümlerimden

Kustum seni

Seni ve her görüşte boğulan hikayeleri

can çekişen gölgemden


İntiharlarıma güzellikler çağırdım

Gözlerinin mevsimini kırarken