Kurşun gibi ağır yürekler

Toprak oldular yarına

Ellerinde, avuçlarında

Ne varsa

Döke saça gittiler buralardan

Toplayamadık.


Bir bina kadar değeri yoktu yurttaşımın

Üç yüz elli daire alabiliyorken bir İranlı

Şimdi ise yarların koynu soğuk

Yüreklerde korkunç bir uğultu!


Beceremedik insan olmayı

İnsanı insan olduğu için yaşatmayı,

Cehaletimize tuz biber oldu

Kader diye konuşanların ağzındaki İslam sakızı!


Bu yüzdendir ki

Bir değil iki sevmek lazım

Bir değil iki çıkmalı sesimiz

Yarım kalan her şey için.