Maveradan geldik
Hiçbir şeyin mükemmeli değiliz
Düşkünüz, düşmüşüz, düşeceğiz de
Şenlik diye bir şey var
Kahverengi bir yelek gibi durur üzerinde
Üzerinde birilerinin
Bize gelmez
Sakallarımız yaban uzar
Gözlerimiz yaban,
Biz yabancı
Hiçbirini beğenmeyiz doğrudur
Hiçbirini su katılmış kızıl yüzlerin
Bir sandalye, zemin masadır
Hüzün, uzuuun
Sevinç kısadır.
Yüz dönmez, göz görmez
Ölü buluruz yeryüzünü
Meylederiz
Meyil yasadır.
Yaslanmayan bilmez duvarların kaydığını
Neyin ahkamına çakılır çiviler
Neyin izleri benzer
Neyin hatırasına
Bir çiçek bayılmış asfalta
Toplanmışsınız insanlar
Ayakkabılarınız toplanmış
Sürmeyin ellerinizi
Ve açılın
Çünkü ben şairim.
Serhat Tepe
2021-05-18T03:00:06+03:00+1 az önce bunu okudum ben de.
Yasemin Çargıt
2021-05-18T02:59:17+03:00En sevdiğim şiirlerinden biri gerçekten
mocan
2020-04-20T17:40:49+03:00Açıkçası anlaman beni mutlu ediyor. Çünkü gerçekten birkaç defa yazmayı bırakma gibi garip kararlar aldım. Ama öyle olmuyormuş :) yüzlerce şiirim var ve insanlar en fazla elli tanesini görmüştür. Yani insanlara göstermiyorsam bu kesinlikle bi alışkanlıktır. Hatta bence kötü alışkanlıktır. Biliyorum bitmeyecek, çünkü hissediyorum. Söylediklerinden ziyade anladıkların için teşekkür ediyorum. Cidden bu beni mutlu ediyor :)
Gizem Tutal
2020-04-20T17:21:08+03:00Mocan bence de açılalım; sen bir şairsin. Sadece şiirlerinle değil yorumlarınla da. Ve evet bir kitlen de olacak çünkü şiir his işidir. Sen de içindeki histen kurtulamayacaksın. Hissine, dünyaya iyi olmasını umut ettiğin öğrencine bakar gibi bakmana, anlamaya çalışmana sağlık.