Şiirimin karası, ah gönlümün yarası!
Yolumun sonu, belki de en başı.
Açamıyorum beyaz sayfaları,
Kan grisi nehri solumaktayım.
Harfimin sesi, ah içimin acısı!
Avuçlarımda toprak, belki de ölü yası.
Dönemedim serden,
Fırtınama kabuk bağlattım.
Kar yazısı,
Kirli sarısı
Ben beni geçtim
Artık sözün aynısı.
