Unuttum yüzünü, gülüşünü, kızışını

Unuttum zaten hiç duymadığım sesini

Şimdi sadece çerçevemde eski bir fotoğraf

Acının mutlak gerçeği gibi karşımda

Karşımda ölüm, o hiç sarsılmayan duruşuyla

Karşımda annem, ya bir gün giderse korkusuyla

Karşımda korku dolu ruhum

Titrek ve cılız, ölüm binmiş omzuna

Ondan böyle kambur yürür durur yollarda