Aydınlık kadar kara gözlerin var
kirpiklerinde gölgelenen bir damla yaş olsam, aksam yanağından
Kaşların çatıldığında versem bu şehri ateşe
nasıl oluyor bilmiyorum, elimi kolumu bağlıyorsun...
Her düşlediğimde dolan gözlerimden, izin vermedim bu sefer akmasına yaşın.
Efendim ol, istediğim her geceye lanetler yağıyor artık
Kimden yardım isteyebilirim?
Başımı alıp yanına gelmek istiyorum
Doğru mu yanlış mı?
Yanlış olması umurumda mı?
Her andığımda beni tökezleten bu sevdaya rest çekebilecek miyim?
Güneş artık ısıtmıyor içimi
belki uykulardasın şimdi
uyan, beni bilmeden beni an.
Seni isteyemiyorum bile ondan
neydi bu hisler böyle geçmek bilmeyen?
Şayet bu durum sürüp gidecekse,
nefes almamın yakışığı kalır mı?
Sen gel, al canımı. Âh etmem.
Kaşlarının çatıldığı yerden beni vur
ben oradayım
benim son veremediğim hangi duygu varsa beni tam oradan vur
senden gelecek kötülüğe bile muhtacım...
Seniya Burçak
2021-10-30T19:57:24+03:00Daha imgesel şeyler olsaydı daha iyi bir şiir olabilirdi. Sevdim yine de
ışık
2021-10-30T18:59:48+03:00beni bilmeden beni an.... kaleminize sağlık :)