Bence günün en kadınsı saatlerinden
Aynalarda beğenmem kendimi
Devrilir üzerime bitki örtüsü devrilir kuş sürüleri
Bir bahçeye adınla seslendiğimden
Diyor adamın biri
Sıkıldım şu ezip geçen pazartesilerden
Gazetelerden sevgisizliklerden alkolgillerden
Bazen insan öyle sıkılır ki kendinden
Bence günün en yaşamadığım saatlerinden
Diyor biri olmaya çalışan adamın biri
Geldim yeniden girdim koynuna
İçtim rakının en beyaz yerinden
Yani öptüm teninin en beyaz yerinden
Bence günün en miladi saatlerinden
Diyor üzerinde dumanlar tüten adamın biri
Hem siz ne anlarsınız bir öğretmenevinden
Ben beni duyarım bir saksafon sesinden
Kale surlarından plak cızırtısından beklemekten
Bunlar günün en uzak saatlerinden
Diyor artık biri olamayan adamın biri
Ve bir kadın gözüküyor elinde tepsi
Ve üzerinden dökülüyor günün tüm saatleri
Ve adamlar anlamıyorlar besbelli
Aslında hiç biri hepsi
Ve aslında her biri hepsi
İşte bu günün en kahverengi saatleri
