Sessiz bir ayrılık bu 

Kimsesiz 

Günün sonunda vedasına kavuşmayacak 


Yelkovan vaktini kovalıyor 

Yollar sürmeyecek 

Adımlarım uçurumdan sallanmak için mi var 


Birini duyuyorum 

Sesi gerçeklerden daha ağır basıyor 

Kanmak üzereyim 


Kendimi geride bırakıp bavulumu dolduruyorum 

Adı yolculuk 

Kaçıyor olsam uzaklaşmış olmam gerekirdi 


Mutluluğumu satılığa çıkarıyorum

Yol kenarlarında

Gitmek için cesur bir gözyaşı dökeceğim 


Varlığını görüyorum 

Gözlerim açık 

Doğruları defedercesine sallanıyor 

Rüzgar yok 


Bulanık bakıyorum 

Gözlerim kapalı 

Korkmadan yürüyorum 

Uçurum yaklaşıyor 


Son kez ikiye kırılıyorum 

Benim uçurumum denize açılmıyor 

Kalp kendi neticesini seçiyor 

Aklın yolu uzun 


Dönüyorum 

Verdiklerimi alamayacak kadar zarardayım.