Tekrara düştüğüm bu yaşamımda, çokça savaş verdiğimi fark ettim. Bu savaş öyle zorlu ki kimse anlam veremez. Benim verdiğim anlamlar o kadar güçlü taraftaymış ki verdiğim savaşın sonunda kazanan pek de belli olmadı... Sonunda biliyorum gurur duyduğum tek bir şey var, kendimle verdiğim savaşta kazanan ben olmasam da beni ben yapan bir galibiyet aldım.
Affediyorum; her şeyi, herkesi en başta kendimi, gurur duyuyorum kendimle. Öyle derin, öyle hisli duygularım kazandıracak beni biliyorum. 22 yaşın sonuna gelirken birçok şeyi başardığımı düşünüyorum. Etrafın ne düşündüğünü yine dikkate alıyorum ama yine ben kendi elimden tutuyorum. Çokça şükür ediyorum. Çünkü böylesi hayırlıymış bunu yürekten hissediyorum.
Yaşadığımı hissettiğim her şey gerçekti ama sevgim, hissettiklerim gerçeğinde ötesinde. Sevgimi affediyorum. Sevgime layık olan olmayan herkesi de affediyorum.
Yapman gerekeni fazlasıyla biliyorsun ve farkındasın, yüzünü kara çıkarma!
Unutma,
Önce kendin
Önce sen.
Sustukça konuşma, sustukça yaz.
