ayaklarım soruldu...

tarihi bir yenilgiden sonra; nedir bu hayat izi

kime nereye atmışım bunca adımı,

var mıymış bir yönüm

ayaklarım ve adımlarım bildim her şeyin sebebi


ellerim ceplerime aklım kalbime tıkanmış,

kalabalıklaşmışım yaşamaktan

hiçbir şeyin bir sonu yokmuş gibi...

hayatım bulanıyor artık anlamaktan


kelimeler ve cümleler tarafından aldatıldım

ikna edildim susamışlığıma

bir bilen yahut bilge edasıyla yaşadım

vardım içimdeki çıldırmışlığa


sonra eksildim

ne hesap kitaptı aklımdaki ağrı

kendime vardım yabanıl bir suretle

tanıyamadım, neydi içime çöreklenmiş yabancı


bana burada ne gerek vardı sanki

eskidim, soluklarım dahi çürüdü göğsümde

ne bir sondu bu ne de yıpratan başlangıçlar

uzaktım hep bir yerlere