ayaklarım soruldu...
tarihi bir yenilgiden sonra; nedir bu hayat izi
kime nereye atmışım bunca adımı,
var mıymış bir yönüm
ayaklarım ve adımlarım bildim her şeyin sebebi
ellerim ceplerime aklım kalbime tıkanmış,
kalabalıklaşmışım yaşamaktan
hiçbir şeyin bir sonu yokmuş gibi...
hayatım bulanıyor artık anlamaktan
kelimeler ve cümleler tarafından aldatıldım
ikna edildim susamışlığıma
bir bilen yahut bilge edasıyla yaşadım
vardım içimdeki çıldırmışlığa
sonra eksildim
ne hesap kitaptı aklımdaki ağrı
kendime vardım yabanıl bir suretle
tanıyamadım, neydi içime çöreklenmiş yabancı
bana burada ne gerek vardı sanki
eskidim, soluklarım dahi çürüdü göğsümde
ne bir sondu bu ne de yıpratan başlangıçlar
uzaktım hep bir yerlere
Mehmet Metli
2021-10-03T15:31:40+03:00Yorumunuz teşekkür ederim
Bakışsız Geyik
2021-10-03T13:29:15+03:00"neydi içime çöreklenmiş yabancı" Anlamı ve sorgulayışı yoğun bir şiir, beğendim. İkinci ve dördüncü dizeler uyaklı olmasa da olurdu ama. Kaleminize sağlık :)